ADHD-medicijnen: Kinderen

De behandeling van ADHD is gebaseerd op verschillende behandelmethoden. Naast informatie- en adviessessies bij de arts (psycho-educatie) kan er ook gebruik worden gemaakt van, indien nodig, gedragstherapie en training voor ouders. De behandeling van ADHD middels medicatie is de derde belangrijke behandelmethode. Medicijnen worden over het algemeen gebruikt als aanvulling op andere behandelmethoden om de aandoeningen die kenmerkend zijn voor ADHD te verminderen (aandachtstekortstoornis, hyperactiviteit, impulsiviteit). Met name bij ernstige gevallen kan medicijntherapie er vaak voor zorgen dat andere behandelmethoden succesvol toegepast kunnen worden.

Wanneer is het gebruik van ADHD-medicijnen verstandig?

De behandelend arts zal over het algemeen een behandeling met medicijnen aanbevelen indien andere behandelmethoden zonder medicijnen – zoals informatie- en adviessessies (psycho-educatie) en training van ouders – na een aantal maanden niet leiden tot voldoende verbetering en indien de symptomen leiden tot aanzienlijke verslechtering van de situatie op school, binnen het gezin en tijdens de vrije tijd.

Stimulerende middelen en ADHD

Er is onderzocht dat stimulerende middelen zoals methylfenidaat over de beste werkzame bestanddelen beschikken voor een behandeling van ADHD bij kinderen met medicijnen. Daarom worden deze medicijnen vaak als eerste gekozen bij een behandeling. Het werkzame bestanddeel methylfenidaat wordt het vaakst gebruikt omdat dat bestanddeel het beste en langste onderzocht is en daarom als de gouden standaard wordt beschouwd. Onder bepaalde omstandigheden worden er medicijnen gebruikt met de werkzame bestanddelen dexamfetamine of atomoxetine (een niet-stimulerende stof).

Hoe werken stimulerende middelen?

Bij mensen die geen ADHD hebben, hebben stimulerende middelen – zoals de naam al aangeeft – een stimulerend effect op de hersenactiviteit. Mensen met ADHD zijn beter in staat zich te concentreren met dergelijke medicatie en lijken dus rustiger. De werkzame bestanddelen zijn van invloed op de overdracht van prikkels in het centrale zenuwstelsel. Om ervoor te zorgen dat omgevingsprikkels goed kunnen worden verwerkt in de hersenen, worden neurotransmitters – zoals dopamine – overgedragen van de ene zenuwcel naar de andere. Tegenwoordig gaan onderzoekers ervan uit dat dit mechanisme is verstoord bij mensen met ADHD, aangezien bepaalde delen van hun hersenen blijkbaar over niet voldoende dopamine beschikken. Dit is precies waarom stimulerende middelen worden gebruikt: Zij zorgen ervoor dat er weer een hogere concentratie neurotransmitters tussen de zenuwcellen zit – de stofwisseling in de hersenen is weer genormaliseerd.

Verandert door medicatie het karakter van het kind?

Veel ouders zijn bang dat door gebruik van medicatie tegen ADHD het karakter van hun kind kan veranderen. Het is echter een feit dat stimulerende middelen geen effect hebben op de aard van een persoon, maar slechts de onderliggende verstoring van de neurotransmitters verbeteren, met als gevolg dat het opvallende gedrag, zoals hyperactiviteit of impulsiviteit, wordt verminderd. Dat is precies het beoogde effect van de medicatie.