ADHD bij kinderen
Kinderen die hun huiswerk niet willen maken, kinderen die ruzie maken met hun broertjes en zusjes of die niet stil kunnen zitten – alle ouders hebben dergelijke situaties wel eens meegemaakt met hun kinderen.
Feit is dat: Ieder kind weleens rusteloos is en soms meer moeite heeft zich te concentreren dan anders. Het is ook normaal dat kinderen soms niet mee willen werken. Maar wanneer vormen dergelijke signalen of symptomen een probleem? En is ADHD eigenlijk niet slechts een fictieve ziekte; een "modeverschijnsel"?
Wat is ADHD?
De meeste mensen hebben weleens gehoord van de term 'ADHD'. Velen weten echter niet wat het betekent. De afkorting ADHD staat voor Attention Deficit/Hyperactivity Disorder. Concreet betekent dit dat mensen met ADHD lijden aan een neurobiologische aandoening in de hersenen, die problemen veroorzaakt met betrekking tot concentratie, impulsiviteit en rusteloosheid. Deze laatste heeft geleid tot de informele benaming voor ADHD: het "Fidgety Phil"-syndroom. Deskundigen schatten dat tussen de twee en zes procent van de kinderen en jongeren lijdt aan ADHD.
Hoe kan ADHD worden vastgesteld?
De volgende drie belangrijke symptomen zijn typisch voor ADHD
Deze symptomen hoeven zich echter niet persé tegelijkertijd voor te doen. Daarnaast kunnen deze symptomen nogal verschillen in de wijze waarop en mate waarin ze zich manifesteren. Sommige kinderen zijn dus eerder hyperactief, terwijl anderen – met name meisjes – vooral moeite hebben zich te concentreren en daardoor vaak "dromers" worden genoemd.
Meer informatie over de symptomen
Heeft mijn kind ADHD?
Ouders blijven zich vaak lang afvragen of hun kind daadwerkelijk ADHD heeft. Sociaal opvallend gedrag, hyperactiviteit of het niet opletten hoeven niet persé te betekenen dat het kind ADHD heeft. Het is van fundamenteel belang dat er zorgvuldig gekeken wordt, niet alleen naar de persoonlijkheid en de ontwikkeling van het kind, maar ook naar de familie en de omgeving.
De volgende signalen kunnen duiden op ADHD, maar bieden geen zekerheid:
Het kind...
- … loopt continue rond en kan niet echt stil zitten
- … praat vaak veel en snel en onderbreekt andere sprekers
- … kan zich niet op een ding concentreren en is snel afgeleid
- … maakt veel slordigheids- of onbedoelde fouten en let niet op details
- … heeft moeite met het creëren van structuur en orde
- … verliest of vergeet dingen uitzonderlijk vaak
Het is uitermate belangrijk voor een ADHD-diagnose dat symptomen zich bijvoorbeeld minimaal al een half jaar voordoen en problemen veroorzaken op verschillende gebieden – zoals op het gebied van familie, school en recreatie.
ADHD-diagnose
Het is vaak een lange lijdensweg voor de diagnose ADHD bij kinderen wordt vastgesteld en de oorzaak van veel problemen eindelijk wordt gevonden. De diagnose wordt meestal door een kinderarts of kinderpsychiater gesteld. Om de diagnose te kunnen stellen, ondervraagt de arts de ouders van het kind, onderzoekt hij de lichamelijke gesteldheid van het kind en voert hij speciale testen uit.
ADHD wordt meestal vastgesteld bij kinderen die naar de lagere school gaan, omdat ze op school voor het eerst langere tijd stil moeten zitten en zich moeten concentreren op vaste opdrachten. Toch kunnen eerste afwijkingen vaak al bij pasgeborenen vastgesteld worden (b.v. uitzonderlijk lange huilbuien, duidelijke eet- en slaapproblemen).
Meer informatie over de diagnose
ADHD: Oorzaken
Het is nog steeds niet duidelijk wat precies de oorzaken zijn van ADHD. Het is echter bekend dat het te maken heeft met de invloed die verschillende genetische en neurobiologische factoren op elkaar hebben. Bovendien kunnen omgevingsfactoren – zoals een gebrek aan dagelijkse structuur – de symptomen verergeren.